پیام آیت الله صافی گلپایگانی به نخستین همایش بینالمللی امام رضا(ع) و گفتوگوی ادیان
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی به مناسبت آغاز به کار نخستین همایش بین المللی امام رضا(ع) و گفتگوی ادیان پیامی را صادر کردند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1397/11/10 ساعت 14:14
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی به مناسبت آغاز به کار نخستین همایش بین المللی امام رضا(ع) و گفتگوی ادیان پیامی را صادر کردند؛ متن این پیام بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
مُطَهَّرُونَ نَقِیّاتٌ ثِیابُهُم تَجرِی الصَّلاةُ عَلَیهِم أَینَما ذُکِروا فاللهُ لمَّا بَرا خَلقاً فَأَتقَنَهُ صَفَاکُم و اصطَفَاکُم أیُّهَا البَشَرُ فَأنتُمُ المَلَأُ الأَعلی وَ عِندَکُم * عِلمُ الکِتَابِ وَ مَا جَاءَت بِهِ السُّوَر
با عرض سلام و تحیّات خالصانه و صمیمانه به محضر اندیشمندان و فرهیختگان حاضر در این محفل قُدسی و ملکوتی و با تقدیر از برگزار کنندگان این همایش باشکوه؛ چند کلمهای را تقدیم محضر شریف بزرگواران مینمایم:
البته باید گفت چه کسی میتواند درباره شخصیّت بینظیر و فضایل بیبدیل عالم آل محمّد حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثّناء سخن بگوید؟ با کدام کلمات و عبارات میتوانیم درباره وجود مبارک حجّت خداوند متعال ایراد سخن کنیم؟ آن بزرگواری که از اعظم آیات و حجج الهى است و دانشمندان توانا، نویسندگان بزرگ و نبغاء جهان عِلم و دانش، پیرامون شخصیّت عظیم او قلمفرسایىها كرده و با این همه كه گفتند و نوشتند، همچنان باب ابراز بلاغت، تألیف، تصنیف و ایراد خطابه در مناقب آن حضرت، به روى دانشمندان باز است و هر كسى در این باغ پهناور وارد مىشود، به میوهاى تازه دست مىیابد: كَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُكُلَها كُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها
برای جوامع انسانی بخصوص جوامع دینی، هیچ چیزی مانند آشنایی با سیره و مکتب حجّتهای خداوند متعال و پیشوایان الهی، نمیتواند آموزندهتر و سازندهتر باشد و باید آن را به عنوان یک علم بزرگ جهانی معرّفی نمود که در حقیقت، راهنمای بشر به سوی تعالی آگاهی و اندیشههای تابناک و رفتارهای پاک بوده و همه شئون حیات مادّی و معنوی بشر را فراگرفته است.
از بزرگترین پیشوایان بشر که شئون و عظمتهاى وی، نه فقط سرتاسر عالم اسلام را، از شرق تا غرب فراگرفته، بلكه قلوب پیروان دیگر ادیان را به این شخصیّت ممتاز متوجّه نموده است، حضرت امام علی بن موسی الرضا علیهمالسلام میباشد. شخصیتی که از جهات مختلف، مورد توجّه اندیشمندان و بزرگان قرار گرفته است و اگر بخواهیم درباره هر یک از ابعاد عظمت ایشان، سخن بگوییم، ساعتها و روزها باید بگذرد تا به قطرهای از آن اقیانوس بیکران دست یابیم. یکی از ابعاد مهمّ آن وجود مبارک، علم و دانش الهی ممتاز ایشان است؛ از آن روست که آن حضرت، به عالم آل محمد صلی الله علیه و آله ملقّب گردیده است؛ علمی و دانشی که دانشمندان ادیان مختلف و فرقههای اسلامی را به اعجاب و تحسین واداشت.
دانشمندان و فرهیختگان محترم
به عنوان نمونه، چنانچه شرح مسافرت آن حضرت(ع) به خراسان را مطالعه فرمایید، خواهید دید که در این سفر، چگونه آن حجّت خداوند، عقاید الهی و معارف وحیانی را تجدید كرد و به واسطه همین مطلب است كه آن حضرت را «مجدّد رأس مأة ثانیه» خواندهاند.
عصر مأمون، که عصر شروع آشنایى مسلمانان با اصطلاحات و مكتبهاى فلسفى بوده و به واسطه ترجمه كتب فلسفى به زبان عربى و حمایتهای شخصِ مأمون، القاى شبهات و اشكالات، در عقاید دینی زیاد گردید و از سوى دیگر، بحث و مناظره بین مسلمانان و علماى ادیان دیگر نیز توسعه یافت و مباحثات مذهبى رایج گردید، حضرت رضا علیه السّلام براى حفظ معارف الهی و وحیانی، و ردّ هر گونه شبهه و ایراد و نیز راهنمایى علما، مجاهدتهاى فراوانى فرمودند و شخصاً با دانشمندان بزرگ ادیان مختلف، مباحثه كرده و آنها را مجاب میكردند؛ كه صورتِ آن جلساتِ مباحثه و مناظره، در كتب تاریخی و حدیثی ثبت و ضبط گردیده است و امروزه یكى از ذخایر بسیار مهمّ علمى در فنّ احتجاج و استدلال محسوب مىشود و همواره مورد استفاده دانشمندان بوده و خواهد بود.
دانشمندان و مردم، هر گونه اشكال درباره مسایل فلسفى را به آن حضرت عرضه مىداشتند، پاسخ شافى و كافى مىشنیدند. مشایخ علماى سنّت نیز به آن حضرت، ارادت میورزیدند و ایشان را یكى از اولیاى بزرگ مىشمردند و در مدح آن حضرت، اشعار و قصاید بسیارى سروده اند. علمای دیگر ادیان نیز هنگامی که با آن حضرت روبرو میشدند و ایشان را سرچشمه علوم الهی و معارف آسمانی مییافتند، در برابر ایشان خاضع شده و زبان به تمجید و مدح میگشودند و تا آنجا که میتوانستند جانهای تشنهشان را از آن معارف بینظیر، سیراب مینمودند.
غرض اینکه، باید درباره شخصیت آن حضرت، کنگرهها و همایشها برگزار و در مجامع علمی دنیا، کرسیهای تدریس برپا گردد و در معارفِ آن حجّت الهی، کاوش و تحقیق شود تا بشر بتواند راه سعادت و نجات خویش را دریابد. در پایان با اعتراف به اینکه لسان و قلم امثال حقیر از بیان ابعاد آن وجود عظیم القدر، الکن و عاجز میباشد و چارهای جز ساییدن جبهه ساییدن جبهه خضوع بر این درگاه نداریم، از برگزارکنندگان و شرکت کنندگان در لین همایش بزرگ بین المللی، قدردانی می نمایم و برای همگان از خداوند متعال توفیق کسب معارف نورانی قرآن و اهل بیت را مسالت دارم.
لطف الله صافی گلپایگانی
بسم الله الرحمن الرحیم
مُطَهَّرُونَ نَقِیّاتٌ ثِیابُهُم تَجرِی الصَّلاةُ عَلَیهِم أَینَما ذُکِروا فاللهُ لمَّا بَرا خَلقاً فَأَتقَنَهُ صَفَاکُم و اصطَفَاکُم أیُّهَا البَشَرُ فَأنتُمُ المَلَأُ الأَعلی وَ عِندَکُم * عِلمُ الکِتَابِ وَ مَا جَاءَت بِهِ السُّوَر
با عرض سلام و تحیّات خالصانه و صمیمانه به محضر اندیشمندان و فرهیختگان حاضر در این محفل قُدسی و ملکوتی و با تقدیر از برگزار کنندگان این همایش باشکوه؛ چند کلمهای را تقدیم محضر شریف بزرگواران مینمایم:
البته باید گفت چه کسی میتواند درباره شخصیّت بینظیر و فضایل بیبدیل عالم آل محمّد حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثّناء سخن بگوید؟ با کدام کلمات و عبارات میتوانیم درباره وجود مبارک حجّت خداوند متعال ایراد سخن کنیم؟ آن بزرگواری که از اعظم آیات و حجج الهى است و دانشمندان توانا، نویسندگان بزرگ و نبغاء جهان عِلم و دانش، پیرامون شخصیّت عظیم او قلمفرسایىها كرده و با این همه كه گفتند و نوشتند، همچنان باب ابراز بلاغت، تألیف، تصنیف و ایراد خطابه در مناقب آن حضرت، به روى دانشمندان باز است و هر كسى در این باغ پهناور وارد مىشود، به میوهاى تازه دست مىیابد: كَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُكُلَها كُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها
برای جوامع انسانی بخصوص جوامع دینی، هیچ چیزی مانند آشنایی با سیره و مکتب حجّتهای خداوند متعال و پیشوایان الهی، نمیتواند آموزندهتر و سازندهتر باشد و باید آن را به عنوان یک علم بزرگ جهانی معرّفی نمود که در حقیقت، راهنمای بشر به سوی تعالی آگاهی و اندیشههای تابناک و رفتارهای پاک بوده و همه شئون حیات مادّی و معنوی بشر را فراگرفته است.
از بزرگترین پیشوایان بشر که شئون و عظمتهاى وی، نه فقط سرتاسر عالم اسلام را، از شرق تا غرب فراگرفته، بلكه قلوب پیروان دیگر ادیان را به این شخصیّت ممتاز متوجّه نموده است، حضرت امام علی بن موسی الرضا علیهمالسلام میباشد. شخصیتی که از جهات مختلف، مورد توجّه اندیشمندان و بزرگان قرار گرفته است و اگر بخواهیم درباره هر یک از ابعاد عظمت ایشان، سخن بگوییم، ساعتها و روزها باید بگذرد تا به قطرهای از آن اقیانوس بیکران دست یابیم. یکی از ابعاد مهمّ آن وجود مبارک، علم و دانش الهی ممتاز ایشان است؛ از آن روست که آن حضرت، به عالم آل محمد صلی الله علیه و آله ملقّب گردیده است؛ علمی و دانشی که دانشمندان ادیان مختلف و فرقههای اسلامی را به اعجاب و تحسین واداشت.
دانشمندان و فرهیختگان محترم
به عنوان نمونه، چنانچه شرح مسافرت آن حضرت(ع) به خراسان را مطالعه فرمایید، خواهید دید که در این سفر، چگونه آن حجّت خداوند، عقاید الهی و معارف وحیانی را تجدید كرد و به واسطه همین مطلب است كه آن حضرت را «مجدّد رأس مأة ثانیه» خواندهاند.
عصر مأمون، که عصر شروع آشنایى مسلمانان با اصطلاحات و مكتبهاى فلسفى بوده و به واسطه ترجمه كتب فلسفى به زبان عربى و حمایتهای شخصِ مأمون، القاى شبهات و اشكالات، در عقاید دینی زیاد گردید و از سوى دیگر، بحث و مناظره بین مسلمانان و علماى ادیان دیگر نیز توسعه یافت و مباحثات مذهبى رایج گردید، حضرت رضا علیه السّلام براى حفظ معارف الهی و وحیانی، و ردّ هر گونه شبهه و ایراد و نیز راهنمایى علما، مجاهدتهاى فراوانى فرمودند و شخصاً با دانشمندان بزرگ ادیان مختلف، مباحثه كرده و آنها را مجاب میكردند؛ كه صورتِ آن جلساتِ مباحثه و مناظره، در كتب تاریخی و حدیثی ثبت و ضبط گردیده است و امروزه یكى از ذخایر بسیار مهمّ علمى در فنّ احتجاج و استدلال محسوب مىشود و همواره مورد استفاده دانشمندان بوده و خواهد بود.
دانشمندان و مردم، هر گونه اشكال درباره مسایل فلسفى را به آن حضرت عرضه مىداشتند، پاسخ شافى و كافى مىشنیدند. مشایخ علماى سنّت نیز به آن حضرت، ارادت میورزیدند و ایشان را یكى از اولیاى بزرگ مىشمردند و در مدح آن حضرت، اشعار و قصاید بسیارى سروده اند. علمای دیگر ادیان نیز هنگامی که با آن حضرت روبرو میشدند و ایشان را سرچشمه علوم الهی و معارف آسمانی مییافتند، در برابر ایشان خاضع شده و زبان به تمجید و مدح میگشودند و تا آنجا که میتوانستند جانهای تشنهشان را از آن معارف بینظیر، سیراب مینمودند.
غرض اینکه، باید درباره شخصیت آن حضرت، کنگرهها و همایشها برگزار و در مجامع علمی دنیا، کرسیهای تدریس برپا گردد و در معارفِ آن حجّت الهی، کاوش و تحقیق شود تا بشر بتواند راه سعادت و نجات خویش را دریابد. در پایان با اعتراف به اینکه لسان و قلم امثال حقیر از بیان ابعاد آن وجود عظیم القدر، الکن و عاجز میباشد و چارهای جز ساییدن جبهه ساییدن جبهه خضوع بر این درگاه نداریم، از برگزارکنندگان و شرکت کنندگان در لین همایش بزرگ بین المللی، قدردانی می نمایم و برای همگان از خداوند متعال توفیق کسب معارف نورانی قرآن و اهل بیت را مسالت دارم.
لطف الله صافی گلپایگانی